بشنوی ار گفتهٔ پیر مغان

گیری ازین دیو چه آه و فغان

خلقتش از دیو شد این شوم ذات

کشتن وی زان بود از واجبات

موبدی این قصهٔ خرفستران

گوید و بس نکتهٔ حکمت در آن

کیک و مله کژدم و مار و مگس

اشپش و زنبور و از این جنس بس

ساخته ز اندیشهٔ اهریمن اند

مایهٔ آزردن مرد و زن اند

وز پی اجر من و تو در شمار

داد بر این طایفه جان ، کردگار

وین مگس آمد سر اهریمنان

خلقی از او بر سر و سینه زنان

عافیت از هیبت او در گریز

شیر نر از صدمت او اشگریز

عاجز از او آدمی و چارپا

تیره از او مسکن و صحن سرا

بر بشر از زلزله فتاک تر

وز سگ و گرک گله بی باک تر

چون سگ دیوانه و چون گرگ و مار

کشتن او فرض بر اهل دیار

وز سگ دیوانه و از مار و گرگ

زحمتش افزون تر و هولش بزرگ

در همه عمری سگ دیوانه ای

بینی و ماری شده از لانه ای

وین بتر از عقرب و مار و رطیل

حمله ور آید سوی ما، خیل خیل

پیشهٔ او کشتن اولاد ما است

کشتن او فرض بر افراد ماست